Sepsessizdi ortalık. Ve
gün gibi gördü kapıcı Çardak boyunca uzanıp
yarmış esneyen Esneyen rüzgârı...
Akordeoncu birden Avluya dalıverdi, elinde
akordeonu, Geçirdi kayışını omzuna Ve tuşlar üzerinde
koşturup yüreğini Çalmaya koyuldu... Ve bütün
çiçekler Pencerelerden kalkıp
yürüdü çayırlara. Tuğla yapılar sarsılır
gibi oldu Ve uzak uzaylarla
sarhoşladı aniden, Görseniz aklını kaçırdı
derdiniz çamur: Orman çiçeklerini
düşlemeye koyuldu. Önce pencereye üşüştü
insanlar, Sonra bir coşkunluğa
kapılıp yalınayak Kırağılarla renklenen
uzaya koşuştu Akordeonun uçarı
nağmeleriyle.
Postacı geçiyordu.
Büyülenmiş gibi durdu Hemen bir göz attı bütün
zarflara: Gördü ki mektup namına ne
varsa o gün Tarlalara, ormanlara,
ekinlere yollanıyordu. 1924 Türkçesi: Attilâ Tokatlı
Sovyet Şiirleri Antolojisi Yön Yayınları - İkinci Baskı - Aralık 1992 Hazırlayan: Attilâ Tokatlı ISBN: ?