HAVUZ'DA HAZİRAN - TEMMUZ 2007

Yosunların Denizi


Yosunların Denizi Tehlikelidir Karayip Denizi akrep gibi, kuralcı gökkuşağı gibi yalnızlığın. Beyazlar uyumuyorlar bu gece. Deniz kenarındaki ahşap kulübe bomboş... Akreplerin mavi aynalarına tükürüp, sineklerin dağılan tespihlerini ve alayları düşünüyorum... Deniz bu sabah zehirlenmiş uyandı ve soruların, ahtapotların, mantarların niyetlerini örten gevişlerin korkunç tuzunda terk ediş yazıtları üzerine uzandı. Şarkıları, dünyanın tavanının üzerindeki çınarların son bulan gölgelerini soruyorum... Vahşi güneşin kavurup sürüklediği eski ve aşk dolu neşeyi arıyorum... Bir zenciyim ben ve nefret ediyorum geniş arazilerden... Şaşkınlığın tertemiz düşkünlüğünü seviyorum ama utandırıyor beni tenimdeki yanıklar... Uyunacak bir köşe, geniş kanatlı bir vantilatör, bir radyo. Bir oda yetecek belki, son vermeye uykusuz geceye... Sesler geliyor dışarıdan... Sebepler, çığlıklar ve sayıklıyor okyanusun pis kokulu ve yağlı iç organları batan gemilerin içinde... Gece nefret eder antillerden... Çabuk demek çok şey istemektir... Ama gemiler ne zaman vaz geçecekler gözlerini duvarlara, tavanlara ve alçak sesle yavaşça konuşan balık pullarına dikip seyretmekten... Kocamandır gözleri kötülüğün, ayak tırnakları da upuzundur iğne misali... Deniz ıssız ve kimsesiz... Kazazedelerin adlarını ve Öğle üzeri onları kusursuz bir şekilde öldüren hançerleri dinliyorum... Deliliğin başında bir örtü var ve gülüyor bir tellal gibi ateş böceklerinin tozlu yollarında... Rol yapar su ve camların dünyasına ait gibi davranır ihtiyatlı bir şekilde... Ateşi matlaştıran, karartan ve sonsuz kılan su.. Deniz tarakları kaynadıkları dillerde pahalı omurgasız yüzler dağılıyor... Kumsalda sıcak, terli ve sefil bir hastanede dua ediyorum... Dua ediyor ve rüyalardaki boşlukları soruyorum. Yıldızların altında neden kapkaranlık her şey... Fecidir sözcükler... Yuvarlanırlar anlamlarını, ışıklarını yitirip, bolluğun uçurumuna. Halk kabuğundan sıyrıldı... Ne köpekler geri dönecek Ne de havadaki tatlı varlığı ruhun... Deniz atıklar nedeniyle hasta... Jamaika da alerjik aynı Martinik gibi... Gözlerinde yılanlar dolanıyor ceza niyetine. Garip bir yer bu deniz, yorgunluk ateşleriyle, çiçekli kokuşmuş mağaralardan söz etmiyor kimse burada... Olduğu gibi görünmeyen bu deniz, beyaz rom ve sıtmaya benzer... Bardağımı dolduruyor ve içiyorum uçurumların tatlı iksirini İngilizce... Yengeçlerin serin derilerinin ardında söylüyorum şarkımı... Niyetim züğürtlerin ayrıcalığı olacak bir çeşit teselli çatışması... Deniz, gülümseyişe kayıtsız, hatta saygısız bir tavırla uyandı... Hokkada tiksintiden bile daha beyaz bir kan denizi. Uykumun arasında başımı döndürüyor dalgalar, gözlerimde büyük bir acı... Düşmanca, rahatsız edici bir uykusuzluk. Artık uyuyamıyorum.... Hayra alamet değil buz kesmesi ellerimin... Duvara dayanıyor ve düşünüyorum. Yemek yememeyi düşünüyorum birde adaları... Uyanmak için eskiden soğuk su yeterdi bana. Şimdi düşünüyorum oysa, düşünüyor ve teslim oluyorum. Artık hiçbir şey bilmek istemiyorum. Beni kimselerin beklemediği bu siyah ve renkli denizler hakkında. İspanyolca'dan çev.: Mehmet Necati Kutlu

Miguel Marquez