|
Cahit Sıtkı Tarancı |
|
|
|
|
4 Ekim 1910 yılında Diyarbakır'ın Camii Kebir Mahallesinde doğdu.
Asıl adı Hüseyin Cahit'tir. Nümune-i Terakki-i Hamidi Mektebi-i İptidaisinde başladığı İlk
öğrenimini Mektebi-i Sultaninin iptidai kısmında tamamladı.
İlkokuldan sonra İstanbul'a gelerek, Orta öğrenimine
Kadıköy'de Saint Joseph Lisesi'nde ve Galatasaray Lisesi'nde devam
etti. Ziya Osman Saba ile dostluğu bu yıllarda sıra arkadaşlığı olarak
başlamıştır. Liseden sonra Mülkiye Mektebine gitti ancak başarılı
olamadı. Yüksek ticaret okuluna yazıldı, bu arada Cumhuriyet
gazetesinde hikayeleri çıkmaya başlamıştı. Buradaki
öğrenimini tamamlamadan kazandığı parayla Paris’te
öğrenim görmeye gitti. İkinci Dünya Savaşı'nın
çıkması üzerine yurda döndü. Askerliğini
yaptıktan sonra Anadolu Ajansı ve Çalışma Bakanlığı'nda
çevirmen olarak çalıştı. 1953 Aralık ayında ağır bir
hastalığa yakalandı; tedavisi için gönderildiği Viyana'da
13 Ekim 1956 yılında hastanede zatülcenp hastalığından
öldü. Ankara'da toprağa verildi.
Ona göre şiir, kelimelerle güzel şekiller kurma sanatıdır.
Şiirde ses, anlam ve biçim bütünlüğü arar.
Vezin ve kafiyeden kopmamış; ama ölçülü veya
serbest, her türlü şiirin güzel olabileceği inancını
taşımıştır. Açık ve sade bir üslubu vardır. Çoğu
gerçeğe bağlı olan mecazları, derin, karışık ve şaşırtıcı
değildir. Uzak çağrışımlara ve hayal oyunlarına pek itibar
etmemiştir. Zaman zaman bazı imaj ve sembollere başvurmuştur.
Şiirlerinde en çok yaşama sevinci ve ölüm temalarına
yer vermiş, ama hep ölümün üstüne gitmiştir.
Ayrıca yitik aşklar, mutlu sevdalar, yalnızlık,kaçış, yaşadığı
bohem hayatın buruklukları, çocukluk özlemi de şiirlerine
konu olmuştur. "Sanat için sanat" ilkesine bağlı kalmıştır.
Batıya yönelen şiirimizde öncelikli bir yeri vardır, şiirinde
divan etkisi yoktur, daha çok halk şiirinden yararlandığı
söylenilebilir (Karacaoğlan’a yaklaşan deyişleriyle). İlk
şiirlerinde fransız ozanların etkileri görülür.Tüm
Bunlara bir açılım kazandırmak umuduyla Orhan Veli hareketine
katılır ancak aradığını bulamadığı için sonra vazgeçer.
Cumhuriyet döneminin önemli şairlerindendir. Şiir yazmaya
lise yıllarında başlayan Cahit Sıtkı Tarancı, Otuz Beş Yaş şiirinin
1946 CHP Şiir Yarışması’nda birincilik kazanmasıyla
ününü pekiştirdi. Şiirlerinde yaşamanın ve aşkın
güzelliğini ören, ölümün
üstünlüğünü vurgulayan şair, anlatım
gücüyle dikkat çekti.
Ömrümde Sükût, Otuz Beş Yaş, Düşten
Güzel, Sonrası adlı şiir kitapları, arkadaşı Ziya Osman Saba'ya
gönderdiği mektupların toplandığı, Ziya'ya Mektuplar adlı kitabı
yanında, ölümünden sonra yayınlanan, gazetelerde kalmış
22 öyküsünü toplayan Cahit Sıtkı Tarancı'nın
hikâyeciliği ve hikâyeleri ile makalelerini ve
konuşmalarını içeren Yazılar adlı kitapları da vardır.
"http://tr.wikipedia.org/wiki/Cahit_S%C4%B1tk%C4%B1_Taranc%C4%B1"'dan alındı
Ziya'ya Mektuplar
Yayınevi : Varlık Yayınları
Kazancınız : %25
ISBN: 975434233-4
Basım Tarihi: Kasım 2001
Sayfa Sayısı: 230
Boyut: 13,5 x 19,5
Kağıt Cinsi: 2. Hamur
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|