1978 yılında BODRUM’da doğdu.
1995 yılında başladığı lisans eğitimi sırasında dansla
ilgilenmeye başlayan UYSAL, bu tarihten itibaren 7 yıl süre ile ODTÜ ÇAĞDAŞ
DANS TOPLULUĞU’nda çalışmalarını sürdürdü. Odtü ÇDT ile çok sayıda toplu
koreografiye katkıda bulundu ve topluluk elemanları ile yürüttüğü doğaçlama
çalışmalarını “çAĞA” isimli eserle sahneye taşıdı. Topluluk dahilinde
koreografilerini yaptığı “vice
versa” (E. ÇELİK ile), “a.s.s.”,
“mask”, “balçık”,
“fundamental” (E. ÇELİK ile)
isimli eserlerin yanı sıra, karma bir ekiple “void is a mere
assumption” isimli
koreografisini hayata geçirdi. 2003 yılından bu yana
çalışmalarına [laboratuar]
ile devam etmekte. Bilkent Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü’ne
bağlı doktora öğrencileriyle birlikte “loophole” ve “cammekan” isimli iki
interaktif enstalasyon ortaya koydu ve TRT-GENÇ SİNEMACILAR programı
çerçevesinde “dia-log” isimli bir kısa film denemesi gerçekleştirdi. Emre
Koyuncuoğlu'nun "home sweet home" ve Mihran Tomasyan'ın "neden?
why? çima? inçu?..." isimli eserlerinde dans etti. Son olarak, DOB MODERN DANS TOPLULUĞU
dansçılarından Bürge Öztürk ile birlikte CULTUURCENTRUM BERCHEM ve
KUNSTENFESTIVAL 0090 işbirliğinde "parallel" isimli eseri hayata
geçirdi.
Türkiye’de çağdaş dans adına çalışmalar yürüten
amatör/profesyonel kişi ve toplulukları biraraya getirmeyi amaçlayan, ve
alanında Türkiye’de bir ilk olarak geçtiğimiz yıl 6. yılını kutlayan ODTÜ
ULUSLARARASI ÇAĞDAŞ DANS GÜNLERİ’nin organizasyon ekibinde grafik tasarımdan
genel koordinatörlüğe kadar uzanan bir çok pozisyonda yer aldı.
1999
yılında ODTÜ ŞEHİR ve BÖLGE PLANLAMA BÖLÜMÜ’nden mezun olan Şafak Uysal, 2001
yılında BİLKENT ÜNİV., İÇ MİMARLIK VE ÇEVRE TASARIMI BÖLÜMÜ’nde beden-mekan
ilişkisi üzerine odaklandığı yükseklisans tezini tamamladı. Halen aynı bölümde mimarlık ile imaj-üretme
teknolojileri arasındaki ilişkiye odaklandığı doktora çalışmalarını sürdürmekte
ve yarı-zamanlı öğretim görevlisi olarak çalışmaya devam etmektedir. Araştırma
sahası mimarlık kuramı & eleştirisi, kültür araştırmaları, post-yapısalcı
düşünce, görsel kültür, film & medya çalışmaları ve “yeni medya”
teknolojileri gibi geniş bir yelpazeye yayılmaktadır.