1946'da Muğla Yatağan İlçesi'nin Cazkırlar Köyü'nde doğdu. 1967'de Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü'nden mezun oldu. Kısa bir süre Tarım Bakanlığı Uşak İl Tarım Müdürlüğü'nde çalıştı. 1968'de Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Ekonomisi Bölümü'ne asistan olarak girdi. 1974'de bilim doktoru, 1980'de doçent, 1989'da profesör oldu. 

Üniversitede Tarım Ekonomisi ile "Çiftçi Örgütlenmesi ve Kooperatifçilik Ekonomisi" alanında uzmanlaştı. Çalışmalarını İzmir'de sürdürüyor. 

 Toplumumuzu Aydınlatanlar: Prof. Ayhan ÇIKIN

Ayhan’la arkadaşlığımız Yatağan orta okulunda başladı. O öğrenciydi, ben öğretmen. Bu arkadaşlığımız yaşamımız boyunca sürüp gitti. Ayhan çok çalışkan bir öğrenciydi. Müthiş bir öğrenme hırsı vardı. Yatağan Ortaokulu’nda elinden geldiğince çevreye ışık saçmaya çalışırdı. Şiir, diğer sanat  ve kültür etkinlikleriyle okulun çevreye karşı görevlerini yerine getirmeye özen gösterirdi. Bu çalışmalarda Ayhan hep öndeydi...

Ayhan, Yatağan’ın Cazgırlar Köyü’ndendi. İlkokulu orada okumuş, sonra Yatağan Ortaokulu’na, oradan da Muğla ve Aydın Liselerinin Fen kolunda öğrenimini sürdürmüştü. Lisansını, E.Ü. Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri  Bölümü’nde (1962-1967)  tamamlamıştı. Lisansüstü Tarım Ekonomisi: Doktora 1974, Doçentlik 1980, Profesörlüğü de 1988’dedir

Yayınlar, sempozyumlar: 

Tarım ekonomisi, özellikle tarımsal kooperatifçilik alanında ulusal ve uluslararası  düzeyde 50 den fazla bilimsel toplantıya bildirili katılım, konusunda 18’i kitap olmak üzere 100 den fazla yayın.

Başlıca yayınları: Tarımda Prodüktivite Kavramı ve Ölçülmesi, Köy Kalkınmasında Kooperatiflerden Yararlanma Biçimleri, Türkiye Çiftçisi İçin Daha Etkin Bir Örgütlenme Modeli, Kırsal Alanların Sanayileşmesi ve Kooperatifler, Kooperatiflerin Tarım İşletmeleri Üzerine Ekonomik Etkileri, Tarımsal Kooperatif İşletmeciliği, Mikro Ekonomi, Genel Kooperatifçilik, Türkiye’de Bir Kooperatifler Bankası Kurulması İhtiyacı ve Hedefleri, Tarımsal Kooperatiflerin Yönetimi,  Avrupa Birliği ve Türkiye’de Tarımsal Kooperatifçilik Hareketleri. 

Ayhan Çıkın’ın bilime bakışı (kendi deyişi ile):           

“Bilime, evrendeki her türlü olguyu gözlemleyerek, deneyler kurarak elde edilen bulguları bilgiye dönüştürme uğraşısı olarak bakıyorum. Daha sonra bu bilgileri işleyerek onu fikir ve düşünceye dönüştürme süreci alır. Fikir ve düşünceye dönüşen bilgilerden sonra onu, insanların (toplumların) sorunlarına çözüm üretebilecek projelere dönüştürme sanatı olarak bakıyorum bilime.”

Ayhan Çıkın ayni zamanda bir şairdir. İşte şiire-sanata bakışı: 

"Şiir bir yan uğraşım. Herkes gibi gençliğimde şiir yazmıştım. Ancak büyük usta Nazım’ın şiirleriyle tanıştıktan sonra, şiirden çok kendimi bilime yönlendirmiştim. Hastalığım süresince bir öğrencimin eski şiirlerimden seçtiklerini kızımla birlikte kitap 
haline getirince (Zaman Çiçeği, 2000) şiirin ortasında buldum kendimi, sonra Ortak Kalpler Türküsü, Papirüs yayınları, 2005.” 

“Doğal olarak toplumcu gerçekçi bir şiiri kucaklıyorum, ayrıca yaşadığım çevre ve o çevrenin koşulları şiirime yansıyor. Ayrıca kendi yaşamımdan örnekler sunuluyor.” 

Ayhan’ın Ortak Kalpler Türküsü kitabından bir şiir:

                                               SÖZ

Benim vahşi çocukluğumu
Dağların vahşi kayalıkları törpüledi
Kekliklerin yazdığı aşk türkülerini
Çalıkuşları söyledi koyaklarda
Geçse de sevdanın vakti zamanı
Daha söyleyecek sözlerim var dostluk üstüne
Yaşarken kendimi yalnızlığın en tenha yerinde
Ne varsa dünden bugüne hesabıma yazılan
Yetmezse güzelliklere malım mülküm 
                                               Can pazarında ödünç bulduğum
                                               Bir kalp var, satar da giderim.

Ayhan Çıkın hakkındaki yazıyı bitirirken içime hem gurur, hem hüzün kapladı. O, Yatağan’ın bir köyünden çıkmış, en yüksek tepeye tırmanmıştı. Dostumdu, gururumdu. Ama o en yüksek noktadaydı. Çin lideri Mao’nun bir sözü vardır: “Bilim ağacın ulaşılmaz noktasındaki elma olmamalıdır, o insanlar tarafından yenilmelidir.”