|
oraya bakıyordu adam/ kiralık gözlerle
biri asılmıştı duvara
jaluzilerden ışık sızıyordu
lamba üflesen sönecek/ sen ne yaparsan yap
vazodaki çırılçıplak çiçekte
isa'nın ellerindeki kan
yüzüne boya bulaşmamış ressamın
tuvaldeki fon
kırmızı
oraya bakıyordu kadın/ kiralık gözlerle
bulanık görünüyordu düş
sol koridordaki/ sondan üçüncü kapı demişlerdi yaşam
çürümüştü ahşap/ anahtar paslı
siyah besteliyordu şarkılarını
piyanosu satılalı
notaların hepsi
kırmızı
 oraya bakıyordu çocuk/ kiralık gözlerle
memesiz bir kadın silueti
herkes başka ninni fısıldıyordu ona/ uyumalıydı artık
erken açmalıydı gözlerini dünyanın
bütün para değil/ bozuktu hayat
*"kirletildikçe denizler/
ortasında akan koca nehirlerdi gözyaşı"
suyun ağladığını anlamıştı
koca bir saatti duvardaki
kırmızı
güneş dönerken dünyaya sırtını
oraya bakıyordu herkes
duraklar insan dolu/ otobüsler bomboş
bütün lambalar
kırmızı
messel, 31 01 2006
* Molla Demirel
|
