Sahne bir ölüm tasarısıdır Zille açılır perde Silahımızı çektiğimiz yerde Ölürüz
Şehir kutsanmamış bir taş bebektir Yalancı umutlar sunar bize Sahte hayatlar ısmarlarız Tozlu antikacılardan Ben raflardan siyahı seçerim üzerime Sen beyaz giyersin Bu kent beni kurban eder |
Umursamaz bir delinin ölümünü Ne boğazda balık tutan adam Ne pembe hayaller kuran kadın
Hepimizin içinden bir İstanbul geçer İçimizden bir şiir geçer Okumak isteriz de Utanırız Okuyamayız Okutmazlar Anlamazlar |
Sahne bir sendromun tasarısıdır Üzerinde aşk durmaz oyuncuların Hayat aynaların yansımasıdır Bir kadın çığlığı Bir silah sesi Bir kurşun Ve sahne kapanır...
Islamabad-Pakistan, 2006. 01. 07
|