Ertan Akyüz   21 Ocak 1974 Almanya / Recklinghausen doğumluyum. Hayatımın ilk on senesi Almanya’da geçti. 1984 yılında ailemle birlikte memleketim Zonguldak/Çaycuma’ya döndüm. Burada zorluklara rağmen çok güzel yıllar geçirdim. 1993 yılında tekrar Almanya’ya geldim. Hep birilerine hasret çekerek yaşadım. Evliyim ve bir pastanede çalışıyorum.   Şiir yazmaya lise yıllarında başladım ve giderek büyüyen bir sevgiyle yazıyorum. Şiir gerçekle hayal dünyam arasında bir köprü durumunda... Sevincimi, üzüntümü, utancımı, isyanımı ve sevgilerimi belki de en iyi şiirle dile getirebiliyorum. Şiirin büyülü dünyası içinde bir gün tanışmak dileğiyle... Sevgiler...   Fakir Baykurt, Mevlüt Asar, Kemal Yalçın, Mevlüt Koca, Metin Gür ve Devrim Ercan Bozay’ın seçici kurulda yer aldığı Arkadaş gazetesi 1998 birincilik ödülü   Toplum gazetesi, övgüye değer şiir ödülü    Bir Dosta Serzenişler                                          Sinan Yılmaz’a...   Ne zaman özlesem kendimi Çocukluğumun şehrini giyinip Zamanı geri yürüyorum... Gerçek uzaklaştıkça yalanlarım çoğalıyor Yine gökyüzü karardı Yunuslar ve martılar telaşta Şimdi bu rüzgârla sağırım Geleceksen sessiz gelme dost! Seni duyamam...   Yağmurlar yağıyor Senin denizlerin taşıyor...   Bu çok eski hüzünde tamamlamıyor beni Sen “yarını olmak güzel şey“ diyordun Ben tutunacağım umutları görmüyorum Her gece hançerleniyor yüreğim Her şey inceldiği yerden kopuyor Sevgili de yok sen de Yanılsamalarla yaşıyorum…   Yağmurlar yağıyor Senin denizlerinde gemiler batıyor…   Sana en çok ihtiyacım olduğunda da yoktun dost! Seni ben başka limanlarda da bekledim Gelmedin... Bir temmuz aşkında unuttun beni ve kendini Odamdaki kederi toplayamıyorum Sonraki günlerin korkusuna Zifiri bir karanlığa asıyorum kendimi   Yağmurlar yağıyor Senin denizlerin kirleniyor...   Üstümü adının geçtiği gazetelerle örtüyorum Kendimi uyku ve düşle aldatıyorum Yine bir aşka cesur davranmıştım Gitti ve bitti işte... Şimdi bu aşka yenildiğimi Nasıl anlatmalı sana?   Yağmurlar yağıyor Bir şişeye akıtıp Denize attığın göz yaşların sahile vuruyor…   Ertan Akyüz 11-20 Temmuz 2000 Herne      Yarından Sonra   Penceremde başlıyor günler… Yarından sonra Yüreğimin tatmadığı Gecikmiş güzellikleri yaşamalıyım...   Varsın aynalarda unuttuğum Yalancı yalnızlıklar Hüznü getirsin önüme Yarından sonra geç kalmışlığın utancına Gemiler gelecek Ertelenmiş kavuşmalara sevineceğim...   Bir ben kalmışım bana benzeyen Benim gibi konuşan Şiirlere zararı var Yabancılığın-yabancılaşmanın Rüzgâr okşadı yüzümü Sevindim, mutluymuşum meğer.... Kimseler anlatmasın artık Uzaklardaki acısı yok yaşamı...   Nisan ortası yağmur gibi Yağsa gözlerim ne değişir? Resimlerin ve şiirlerin Anlatamadığını yaşıyorum ben.... Hep gül dedi Saçları güneş rengindeki kadın! Oysa ben betonlaşmış gülüşümü Saklıyorum yıllardır....   Ben bu türküyü Kanayan hasretlerle Bir dağın eteğinde dinledim Şimdi türküler de susabilir Yarından sonra, yağmurlar dinince Tarifi imkansız sevinçlerle Onları ben söyleyeceğim...   Penceremde bitiyor günler… Yine yakmadım ışıkları Karanlık aynı karanlık Her gece bakışların anlatamadığını Yaşıyorum ben... Yarından sonra Vermek istediklerimi yitirmeden Orada olmalıyım... Umutsuzluğun ortasından geleceğim O yüzden umut biriktirin Benim için, bizim için...