Ruanda tut ellerimden

                                     gitmeler yaklaşır  

                                                Soğuk sesleriyle

               Gitme...(ler)!

                     dur-ma- dan

                                    bu kaçıncı

               Çığlık(lar) beynimde

                                Dur-ma-dan

                                              beynimde 

                                                          dan!..

 

                Dokunduğum her şey üşüyor

                                           Üşüyorsun biraz

                Üşüyorum

                                  

                                          Ellerin yok

                                                     gözlerin

                                                          dokunur ellerime 

                 ö(y)lesi kara ellerim dokunamaz

                                  beyaz

                                          çok beyaz

 

                   Tenim siyah ellerin beyaz

                             Ellerimde yakın kıyımlar sesler

                                  Biraz uyut dizlerinde

                   Uyut

                          Ölüm

                                   gelene kadar

 

                   Bu sefer gitme..! 

                                 Zamanıdır

                    bırak kamanın

                                   sırtından düşeyim

                                             sarı başaklararına

                  sonra bal sarısı doğrult üzerime

                                gün-eşim uyut

                                                       uyut

                                                       ölüm uyut biraz

                   Ellerin yok

                          gözlerin dokunur ellerime 

                                 ö(y)lesi kara gözlerim bakamaz

                                    balsarısı

                    beyaz çok beyaz

                            kirlenir

                                    kader

                                        tabu taş

                                            kural

                                                        kur—al!

                                                               boynum ince

                     uyut ölüm

                                             ölüm uyut

                                                                 biraz.