Ne eflatundur bir kadın bir erkek harmanı
Ne kutsaldır! Ne erktir o zaman (?)
Düşleri sök at, elde var bir beden
Görmen engellenir sevdiğin an.
Tırnak içi kiri huzursuzluğu, unutmuşluğundur
“Karamsar dokunuş yoktur” demeyi unuttuğun zaman,
Unuttuğunu hatırladığında
Yok olur iç kiri, sevgin beyazlaşır
Sürer öpüş sefan.
   
Ne mavidir bir kadın bir erkeğin harmanı
İlk öpüş din, hava, durgun su, damla 
Duyulan melodi harmandalı
İstediğin kadar düşman olsun israil filistin
Eldekiler yeter, dokunuştur zeytin dalı
   
Ne gridir iki beden harmanı
Sevgi yoksa tecavüzdür; dokunuşların adı
Harmanı kaldırmak ölüm gelir sonunda; ruh kaskatı 
Zor gelir anımsamak "sevgisiz asla" diye içtiğin andı
   
Ne yeşildir bir kadın bir erkek harmanı
Sabah güneşiyle filizlenir beklenen huzur
Dingin, temiz, ruh akar ayak parmaklarından
Çekilir en sevdiğin serçe parmağın
Bakarsın pembeleşir yanakların
Kaybolur ellerindeki kaosun yansısı
   
Ne kahvedir bir kadın bir erkek harmanı
Kadının erkeğin varoluşuna soru, çamurdan yanar mı insanın canı?
Yakar sevgisiz yeşeren ağaçlar, ekip biçtiğin ormanı
Orman gelir mi aklına damarlarda sevgi yerine alkol varsa
Beden yanar mı sorgusuz sualsiz cam kırığına güneş çarpınca?
Sancısız doğrulan bebeklerden değiliz
Kim bilir belki de bundandır sevişmenin kutsallığı 
   
Ne siyahtır bir kadın bir erkek harmanı
Önyargı, arzusuzluk ve sonunda dibe vurmuştur tin;
Biri bakar dokunayım, diğerinde küfür dile gelir;
Öpüşürken geçiverir, ne hisseder ne görür
Ama yakışmaz kıza küfür
Sondur o zaman kadın erkek harmanı
Kese kağıdı katlanmışlığına sıkışır ahlar
Özür dilemek ne kolay! 
İzdüşümler film şeridi; gözlerinde yok perde
Ellerinde olsa ne olur aynı lehçe, dilde kelepçe! 
 
Ne sarıdır bir kadın bir erkek harmanı
Yılların emeği, susuzsa tamamını yeşerten ruhunun damarı
Biri gelsin de kaldırsın istersin tümden harmanı
Ortada bir harman sonu, hazandır çocuğun adı 
Senden mimik alır ondan ruhu
Ayırın şimdi tahıldan samanı ve kolaysa
Savurun dövülmüşü rüzgara karşı
 
Ne kırmızıdır bir kadın bir erkek harmanı
Topraktan fışkırır yavrunun anlamı
Arzu dört koldan sarar, ekilmeden biter yerden
Besinin kaynağı, dimağın şaşkın dimağın ifadesiz
Dört kollu harman! Ama ana saygı duymak erdem!
Aksın çağlayanlar delsin geçsin şimdi
Korkma sevgisiz azmaz, erozyona uğramaz,
Bu coşkun akan sellerle ruhun verimi