yarım kalan sevişmelerdi
ölü
çocukları alın yazgısına doğuran
büyütemem
yalnızlığımı
mevsimler
yer değiştirirken en son sonbahar
beni
ele verir
üstünde
kafam patlar aşk sen hiç büyümez misin
içime
aldıramam
korkulardan yarattım kendimi sen oldum
benimdir el yordamıyla dokunduğum tenin
seçtiğin ter rengi benimdir
senindir dalın sabaha gül açması
seninim kadınım karanlığa aldırma
bir daha sevişelim haydi
bir daha
ölü
çocuklar doğmasın
|