Dünya hep aydınlık mı?
Başka konuştuğun yok
Yüzün kırmızı, yorulmaz kalbinle
Yalnız güneş mi sevdiğin?
Nasıl yapsam da, dünya güneşi
Yüreğime doldurup gezdirsem seni
Anamın verdiği güzel ışık
Benim suçum değil, geçiyorsa güneşi.
Beyaz elbise, bir genç kız yüzü gibi
Köyüm de kalmaz her zaman aynı
Güzel köprüyü hep görüyorsam da
Sonsuzluk yolunda da değilim.
Bilirim gönül istemez taşı, kumu
Görmez kara bir dumanın olduğunu
Ben soğuk yağmurlara ısınamadım
Yağarken toprak da bilir bunu.
