Dün gece rüyamda bir köy yolundaymışım. Köyün mezarlığının yanından geçerken bir ağacın altında "Mıh" ile "Kerpeten" oturuyorlar. Dikkatimi çekti bu beraberlik; yanlarına yaklaşıp sordum;

"İkinizi bir arada görmek oldukça ilginç. Siz gerçekten arkadaş mısınız ?

Mıh ile kerpeten gülümseyerek cevap verdiler;

"Tabii ki arkadaşız. Bizim arkadaşlığımıza diyecek yoktur, biz güle oynaya, sohbetler ederek geçinip gidiyoruz. Hiçbir sorun yok aramızda."

Daha lafları bitmemişti ki, mıh hareketlendi ve kerpetenin karşısına geçerek yüksek sesle; 
"Sen beni çekemezsin, deyiverdi."
Kerpeten sakin bir sesle:

"Sen bana kafa tutacağına, kendi kafanı tut, şimdi kekiç gelirse o zaman görürsün." dedi.

Çok kısa bir zaman geçmişti aradan. Bir de baktık ki -gerçekten- kekiç yanımıza doğru geliyor.

Kekiç yanlarına yaklaşır yaklaşmaz sordu;

"Sesiniz köyün öbür tarafından duyuluyor, mesele nedir, ne oluyor burada?" deyince;
Kerpeten söze başladı;

"Bu mıh bana kafa tutuyor, sen beni çekemezsin." diyor.

Kekiç de ona;
"Mıh haklı tabii ki çekemezsin, ben onu çakmadan sen nasıl çekeceksin?" demesin mi?
Kekiç öyle söyleyince bizim mıh havalara uçmaya başladı, zıp zıp zıplıyordu. Kerpetenin yanından ayrılarak kekiçin yanına geçti.

"Sen beni zaten çekemezsin, bundan böyle artık kekiç benim arkadaşım."

Mıh, kekiçin yanına gider gitmez de rahat durmadi ama;
"Sen beni çakamazsın." demesin mi?
Bu sefer de kerpeten oradan bıyık altından, "aldın mı başına belayı" der gibi gülmeye başladı.

Kekiç sinirli sinirli mıha seslendi:
"Nasıl çakamam ben seni, bal gibi de çakarım!"

Bu sefer kerpeten kekiçe;

"Tabii haklı, onu sen çakamazsın. Yoksa benim çekmem gerekecek. Ne de olsa eski bir arkadaşım!"
Birden ortalık karışmasın mı? Kekiç mıhın tepesine hızlı hızlı ve var gücüyle iniyor, hemen arkasında kerpeten çıkarıyor... Çekiç çakıyor kerpeten çekip çıkartıyor. Kekiç vuruyor, kerpeten kekiçin tahta kısmını sıkıştırıyor... Kerpeten çekiyor, kekiç vuruyor, mıh kaçıyor derken ben de nasibimi alıp ayağıma bir kekiç darbesi yiyerek uyanıyorum.