Melekler Kalıyor

 

mum alevi inceltiyor yüzünü  kadının
vakitsiz çalan bir kapı tedirginliği,  gölgeler...
tanrı yanılgıyı meleklerin yalnızlığında arıyor
kadın beyazlığını soyunurken boş odalara
tanrısı günaha meraklanıyor.

gövdenin eksik bıraktığını ruh tamamlar.

pencere pervazına iğreti tutunan rüzgar,
pervasız , onları izliyor.
o, tanrısıyla çoğalıyor .
ama aşk yok!
melekler kadının karanlıktaki izini kovalıyor.
üzerinde dansa başladığında gölgeler
kaskatı içinde tutuyor tanrısını
o damla damla azalıyor.
 
mum alevi inceltiyor yüzünü
bir çocuğun içinden ağlıyor kadın.
tanrı gidince melekler kalıyor,
yalnızlık burcunda tanrılaşıyor kadın.

                                                                               

  Asuman Susam