insan nasıl
düşebilir dengesini yitirmeden
işte ben öyle düştüm o bildik sözcükleriniz
üstüne
o bıkkınlık veren anlamlarınız üstüne
önce çölümdünüz
bataklığım oldunuz sonra
şimdi sümüksü yosunlarsınız pis kokulu
yüzüme
gözüme bulaştınız her şey olup
gün kemiriyordu ruhumu bitecektim
çıkışsız inlerdeydi zaman
intihar insansızlıktı yerim değildi
sen bir yolsun dedim kendime
sen bir yolsun tanı kendini
kıvrıl
dağların üstünden patika ol