bir eski zaman sarkýþýydý Gülhasan
uçurumlara kök salan bir diþbudaðýn
en çetin dalýndan oydu kemanýný
yabanýl bir atýn kuyruðundan yarattý yayýný
dillensin diye o
eski zamanlarýn yitip
giden þarkýsý
güneþin doðduðu ve battýðý iki yöne kurulan
iki dað gölgesinin buluþtuðu yerde
biraz þafaða biraz akþam alacasýna benzerdi Gülhasan
geçip gitti bir ömre yakýþan has bir kederin
yüze vuran gölgesi gibi sessiz, lekesiz
keman ise kaldý bir zaman
terk
edilmiþ evin
tavan arasýnda
komþu evleri saragelen bir köy yangýnýna
kattý kendini avuçtan kayan kül gibi
güneþin doðduðu ve battýðý iki yöne kurulan
iki daðýn yüreðine akan sularýn ezgisi kaldý
o yitik þarkýdan geriye
