ana sayfa / editörden / içindekiler / iletişim / arşiv / havuz hakkında

 

Kaçak Bir Şiirin Öyküsü/ Ter

 
Çarşamba, 5. Nisan, 2006, 00:10

Değerli H@vuz Emekçileri.

Şiirin yazılış tarhini, hatta böyle bir şiir yazdığımı bile anımsamıyorum;  unutmus gitmişim... Ama öyküsü hala belleğimde. Kısaca şöyle: 2000 yılının hemen tümünü -rahatsızlığım nedeniyle- Ege Üniversitesi Hastanesi’nde geçirmistim. Bu arada, bir öğrencimin hazırlayıp, kızımın bastırdığı "Zaman Çiceği" adlı şiir kitabım yayınlanmıştı. Bir gün, eski dostum *Prof . Dr. Ali Menteş ziyaretime geldi. Kendisinde bir kaç şiirimin bulunduğunu, onların da -aslında- kitapta olması gerektiğini söyledi. Şiirleri bana getirdi ve bunların neden kendisinde oluduğunu -şöyle- acıkladı: "12 Mart 1971 sürecinde muthiş baskı altındaydık. Herkes elindeki kitapları, yazıları yakıyordu. Sen de o günlerde göz altına alınmıştın. Eşinden senin yazı dosyalarımı aldım; sakladım. Yıllar sonra geri verirken o bir kaç şiir de dosyalarımın arasında kalmış."

Ne yazik ki  degerli Cerrah Prof. Dr. Ali Menteş'i, -beni yaşama döndürmeye çalışırken- genç yaşta kaybettik. Bu şiirin özelligi yıllar yılı saklanmış olması; kaçaklığı.... Değer mi bilmem ama 1 Mayıs "Emek Bayramı" için bir "bellek yoklaması" olabilir diye düşünüyorum. Uygun görürseniz, Havuz'un Mayıs sayısında yer verebilirsiniz.

Sevgi ve saygıyla.

 T. Ayhan ÇIKIN 

  

**T E R
 
 Ve yavaşça
            takıldım
                   özgürlük kuşunun
     kanadına
 
Yazarak
            bir kuş gibi hürriyeti
            özgürlük denen atı
            k a t ı
                   burjuva yürekleri
                                            k a t ı
 
Fırlatıp
            gökyüzüne şapkamı
                                        tadarak
                                            yaşayarak
                                                      buram
                                                            buram
            terli bedenimin
                olgun bir meyvesini
                                       yiyerek
                 sözlüklere yazdım adımı
                                    p r o l e t e r
                                    p r o l e t e r
                                             b e d e n   t e r
                                             b e n d e n  t e r
            yemesi senden değil artık burjuvam
                                    benim yuvam
                                    ve de özgürlük çiçekleri ellerimde
                                    kokuyor buram buram
                                                   benim elbisem
                                                         benim işim
                                                                hem işim
                                                                   hem işçisiyim
  
Bir düzende
            sen yok
            ben yok
            biz varız
            artık düşkün evlerinde
                 sokaklarda
                 sinema kapılarında
                 v e  d e
                 cami önlerinde
                      niçin bir sadakaya muhtacım
                              öğrendim  bir bir
                              sonra bu nasıl iştir diyerek
                              çaktım bilime selamımı.
 
Yüz yıllardır yutturmuşlar bize
sosyal adalet niye
            haktan gelmiş
            beş parmağın
            beşi bir değilmiş
yutmuşuz sosyal düzen diye.
 
 
Ama bak
            kurumuyor beş parmağım
            serçe parmağım
            orta parmağım
            ve de başparmağım
            özgürce gelişiyorlar
            vücudumdan eşitçe
                      alarak kanımı
           oysa toplumun parmakları bizler
                                                  kururken
            şişmanlaşır diğerleri
                                         n e d e n ?
 
Anladım galiba
            beş parmaklı düzenin
            savaklarını nereden
            tıkadıklarını geceden
                        sen  p r o l e t e r
                        ben  p r o l e t e r
                        biz   p r o l e t e r
            benden  ter
            b e d e n  ter
            ve beş parmağımı kaldırarak
            yeter beyler yeter!                             

 
*Bu şiirin kaybolmasını önleyen rahmetli Prof. Dr. Ali Mente'in anısına saygıyla. 

**"Ter" Türkiye'de "Ortak Kalpler Türküsü" kitabı dışında bir yerde yayımlanmadı.
 

   
 

T. Ayhan Çıkın


---- 2005 © Dergi H@vuz

2001 © H@vuz Bilgi Bankası