Çarşamba, 5.
Nisan, 2006, 00:10
Değerli H@vuz
Emekçileri.
Şiirin yazılış tarhini, hatta
böyle bir şiir yazdığımı bile
anımsamıyorum; unutmus gitmişim... Ama
öyküsü hala belleğimde. Kısaca
şöyle: 2000 yılının hemen tümünü
-rahatsızlığım nedeniyle- Ege Üniversitesi
Hastanesi’nde geçirmistim. Bu arada, bir
öğrencimin hazırlayıp, kızımın
bastırdığı "Zaman Çiceği" adlı şiir kitabım yayınlanmıştı.
Bir gün,
eski dostum *Prof . Dr. Ali Menteş ziyaretime geldi.
Kendisinde bir kaç
şiirimin bulunduğunu, onların da -aslında- kitapta olması gerektiğini
söyledi.
Şiirleri bana getirdi ve bunların neden kendisinde
oluduğunu -şöyle-
acıkladı: "12 Mart 1971
sürecinde muthiş baskı altındaydık. Herkes elindeki kitapları, yazıları
yakıyordu. Sen de o günlerde göz altına alınmıştın. Eşinden senin yazı
dosyalarımı aldım; sakladım. Yıllar sonra geri verirken o bir kaç şiir de
dosyalarımın arasında kalmış."
Ne yazik ki degerli
Cerrah Prof. Dr. Ali Menteş'i,
-beni yaşama döndürmeye
çalışırken- genç yaşta kaybettik. Bu
şiirin
özelligi yıllar yılı saklanmış olması;
kaçaklığı.... Değer mi bilmem ama 1
Mayıs "Emek Bayramı" için bir "bellek yoklaması"
olabilir diye düşünüyorum. Uygun
görürseniz, Havuz'un Mayıs sayısında yer
verebilirsiniz.
Sevgi ve saygıyla.
T. Ayhan
ÇIKIN
**T E R
Ve
yavaşça
takıldım
özgürlük kuşunun
kanadına
Yazarak
bir kuş gibi hürriyeti
özgürlük denen atı
k a t ı
burjuva
yürekleri
k a t ı
Fırlatıp
gökyüzüne şapkamı
tadarak
yaşayarak
buram
buram
terli bedenimin
olgun bir meyvesini
yiyerek
sözlüklere
yazdım adımı
p r
o l e t
e r
p r
o l e t
e r
b e d e n t e r
b e n d e n t e r
yemesi senden değil artık burjuvam
benim yuvam
ve
de
özgürlük çiçekleri
ellerimde
kokuyor
buram buram
benim elbisem
benim işim
hem işim
hem
işçisiyim
Bir
düzende
sen yok
ben yok
biz varız
artık düşkün evlerinde
sokaklarda
sinema kapılarında
v e d e
cami önlerinde
niçin bir sadakaya
muhtacım
öğrendim bir bir
sonra bu nasıl iştir
diyerek
çaktım
bilime selamımı.
Yüz
yıllardır yutturmuşlar bize
sosyal
adalet niye
haktan gelmiş
beş parmağın
beşi bir değilmiş
yutmuşuz
sosyal düzen diye.
Ama
bak
kurumuyor beş parmağım
serçe parmağım
orta parmağım
ve de başparmağım
özgürce gelişiyorlar
vücudumdan eşitçe
alarak kanımı
oysa toplumun parmakları bizler
kururken
şişmanlaşır diğerleri
n e d e n ?
Anladım
galiba
beş parmaklı düzenin
savaklarını nereden
tıkadıklarını geceden
sen p
r o l e t e r
ben p
r o l e t e r
biz p r o l e t e r
benden ter
b e d e n ter
ve beş parmağımı kaldırarak
yeter beyler yeter!
*Bu şiirin kaybolmasını önleyen rahmetli Prof. Dr. Ali Mente'in
anısına saygıyla.
**"Ter"
Türkiye'de "Ortak Kalpler
Türküsü"
kitabı dışında bir yerde yayımlanmadı.
|