Süt tozuyla başladı aptallığım
Suyumu kaynağında kuruttular
Ah! Yüzümün akı ülkem
Solan özgürlüğüme uğramıyor Güneş
Beni kendi emeğimle uyuttular
Köklerim, yüreğimin suları
Demlenen ömürlerin ikindi vaktiyim 

Zamansız esen  rüzgarım,
Gökyüzüm kırgın ışır toprağına
Bir baş dönmesi ömrüme
Kuruyan dalların umarı tutkulu ergenliğim
An düşerdi acıların üstüne
Doğanın esrikliğine susku dururdu
Bilgeliğe dönüşen deliliğim

Oltadaki yemle aldatılmış bir halkım
Yetim sevincine ortak ettiler beni
Hep yaşamın söküğünde kaldı aklım
Büyüsem, sağaltsam da yaralarımı
Acemi bir terzinin aymazlığına takıldım
Dürüldü dürülecek defterim

Gölgemi güllere boyardım
Çağ korkular salardı içime
Aşktan, ekmekten ırak
Adresini şaşırırdı mektuplar
Pasından arınırdı günlerim
Birbirini ötelerdi kuşkular
Çığlığım, sessizliğim, kendim

Günlerden umuttu
Çağlardan Anadolu…