Bu şehrin yağmurları mısra mısra ezberimde
Sisten bir kılıç kuşanmış şövalye yalnızlıkları
Aralıksız sonbahar,
akşamın solgun dolunayında
Gecikmiş bir tren
Tek yolcusuyla giriyor
İstanbul'a
Bu şehrin yağmurları mısra mısra ezberimde
Garda Attila
İlhan'a benzeyen bir adam
Kendi mi içiyor rüzgar mı
Belli değil
sigarasını
Yakasında üşümüş zifiri bir karanfil
Ne düşündüğü seçilmiyor
"Belki de rüya bütün umutlar"
Yasaklı bir şarkıcıdan
Kız Adil
söylüyor gözyaşlarıyla
Karşılıksız hisler sokağında
"Yanlış bir yağmurun
iplerine dolaşmış
Kirpiklerinde kırılmış küçük yağmurlar, karanlıkta
Islığını kıssa çocukluğu ıpıssız kalıyor
Bu şehrin yağmurları mısra
mısra ezberimde
Üzerimde zarif bir gökkuşağı
Yuttuğu denizi kusuyor
boğulmuş bir martı
Düşürüp boynunu bir çöpçünün sıcak avucunda
Hayat
affet! Kalbim hoş gör beni
Çünkü artık mümkün değil aşk
Çünkü artık
mümkün değil şiir
|