|
Biliyorum bir ateş yakabilsem geleceksin
Geleceksin ve
su yürüyecek ağaca
Ve sen gelince bütün yaralarım iyileşecek
Çünkü
Âşk bir yaradır ruhumuzda
Seni yitirmek bir ağacı yitirmek
olacak
Ama önce ben gidersem
Topraksız bir ağaç kalacaksın sen dünyasız
bir ay
Seni severdi diyecekler toprak ağacı severse nasıl
Bir de ölümü
sevdi
Ve ben ölünce bütün yaralarım iyileşecek
Çünkü Ölüm bir
yaradır gövdemizde
Artık dipdiri yapraklar değiliz seninle
Artık
karıştırıyorum bir dünyanın ömrüyle bir lâlenin ömrünü
Bir dünyayım kuşkusuz
ama kirli bir dünya
Yalnızca güneşler kirlenmiyor biliyorum
Ve biliyorum
ölünce güneşsiz bir göğe döneceğim ben de
Çünkü Dünya bir yaradır
gökyüzünde
Ve güleceğim ölürken ve gülümser göreceksin
gülümü
Gökyüzü de ruhumuz da kopartılmış birer gül değil miydi
Tanrının
elinden
Ve sen bir gece yarısı uykusuz
Camlara çarpan bir rüyâ gibi
duyacaksın ölümümü
5 Aralık 1998
|
