HAVUZ'DA EKİM - KASIM

Filistinli Şair Mahmut Dermiş Şiirleri

Üstümüze Kapanıyor Dünya Üstümüze kapanıyor dünya Son boğaza gelene değin Ve koparıyoruz uzuvlarımızı, geçebilmek için. Unufak ediyor bizi dünya Tanesi olaydık bi’, Ölebileydik ve doğabileydik yeniden. Anamız olaydı dünya, Sevecen davranaydı bize. Resim olaydık kayalarda Düşlerimize, taşımak için ayna diye. Gördük yüzlerini, savuracakların, Çocuklarımızı, penceresinden bu son barınağın. Aynalar asacak yıldızımız. Nereye gitmeliyiz son sınırdan sonra? Ner’de uyumalı bitkiler, son soluklarından sonra? Kızıl buharla yazacağız adlarımızı. Keseceğiz elini şarkının, etimizle bitecek olan. Öleceğiz burada, burada son boğazda. Burada ve burada yetiştirecek kanımız, bir zeytin ağacını. PASAPORT Tanımadılar beni gölgede Emen, ten rengimi bu pasaporttaki Ve bir sergiydi yaram onlara göre, Turistler için, fotoğraf toplamayı seven. Tanımadılar beni, Ah... Terketmeyin Avucumu, güneş olmaksızın Çünkü tanıyor beni ağaçlar Tanıyor beni tüm yağmur şarkıları Terketmeyin beni ay gibi soluk! Avucumu izlemiş tüm kuşlar Uzak havaalanının kapısına doğru Tüm buğday tarlaları Tüm hapishaneler Tüm beyaz mezar taşları Tüm dikenli sınırlar Sallanan tüm mendiller Tüm gözler Benimleydi, Ama düştüler onları pasaportumdan İsmimden, kimliğimden soyunuk? Kendi ellerimle beslendiğim bir toprakta? Haykırdı bugün Eyüp Doldurarak gökyüzünü: Örnek yapmayın benden bir daha! Of, baylar, Peygamberler, Soruşturmayın ağaçları, adları için Sormayın vadilere, anaları kim Işıktan bir kılıç parlıyor alnımda Ve nehir suyu çıkıveriyor elimden Kimliğimdir benim, tüm insan kalpleri İşte bundan, alın pasaportumu! ANAM Özlüyorum anamın ekmeğini Kahvesini anamın Dokunuşunu Büyüyor bende çocukluk anıları Gün be gün Yaşadığıma değmeli Ölüm saatinde Değmeli gözyaşlarına anamın Ve geri dönersem birgün Al beni peçe olarak kirpiklerine Ört kemiklerimi ot ile Kutsanmış, adımlarınla Biraraya getir bizi Saç tokanla Bir iplikle, giysinin arkasından sarkan Ölümsüz olabilirim Bir tanrı olabilirim Dokunursam derinlerine kalbinin Geri dönersem Bir odun olarak kullan beni, körüklemek için ateşini Evinin damındaki çamaşır ipi olarak Olmaksızın kutsaman, Çok zayıfım doğrulmaya Yaşlıyım Geri ver bana yıldız haritalarını çocukluğumun Ki ben Kırlangıçlarla birlikte Çıkarabileyim haritasını patikanın Bekleyen yuvana doğru olan RİTA VE TÜFENK Rita’yla gözlerim arasında Bir tüfenk var Ve kim ki tanır Rita’yı Diz çöker ve dua eder O bal rengi gözlerin kutsallığı için Ve öptüm Rita’yı Genç iken o Ve hatırlıyorum Rita’yı, nasıl yaklaşmıştı Ve nasıl sardığını kollarımın, saç örgülerinin en tatlısını Ve hatırlıyorum Rita’yı Nasıl hatırlarsa bir kırlangıç, akışını Of, Rita Bir milyon kırlangıç var aramızda, bir milyon imge Ve birçok randevu, Ateşlenmiş, bir tüfenkçe Bir şölendi ağzımda, Rita’nın ismi Bir düğündü kanımda, Rita’nın bedeni Ve kayboldum Rita’da iki yıl boyu Ve kollarımda uyudu iki yıl boyu Ve söz verdik birbirimize En güzel kadehler üzre Ve yandık şarabında, dudaklarımızın Ve yeniden doğduk Of, Rita! Ne ayırabilirdi gözlerimi, bu tüfenk önünde, Seninkilerden Bir çuha dışında ya da iki tane Ya da bal rengi bulutlar? Bir vakit ansızın Ah, sessizliği alacakaranlığın Uzak bir diyara göçtü ayım sabahleyin O bal rengi gözler boyunca Ve süpürdü kent, tüm şarkıcıları Ve Rita’yı Rita’yla gözlerim arasında... Bir tüfenk var... KİMLİK KARTI Yaz hadi! Arap’ım ben Ve ellibin rakamıdır kimlik kartı numaram Sekiz çocuğum var Dokuzuncusu da gelecek, bir yaz sonraya Öfkelenecek misin? Yaz hadi! Arap’ım ben Taş ocağında çalışan, diğer işçi kardeşlerle Sekiz çocuğum var Ekmek söküyorum onlara Giysiler ve kitaplar Kayalardan.. Yalvaracak değilim kapınızda üç beş kuruş için Ne de küçülteceğim kendimi ayak seslerinizle odanızda Öfkelenecek misin peki? Yaz hadi! Arap’ım ben Ünvansız bir isme sahibim Sabırlıyım halkın Öfke duyduğu bir ülkede Köküm Doğuşundan öncesine gider zamanın Ve öncesine, çağların açılışının Çamlar öncesine, zeytin ağaçları Ve otlardan önce bitmiştir Babam.. saban tutan bir aileden gelir Ayrıcalıklı bir sınıftan değil Ve dedem... bir çiftçiydi Ne iyi yetişmiş ne iyi doğmuş! Güneşin gururunu öğretir bana Okumayı öğretmeden önce Ve bir bekçi kulübesi gibidir evim Dallardan ve kamıştan yapılma Hoşlaştın mı statümle? Ünvansız bir isme sahibim! Yaz hadi! Arap’ım ben Çaldınız meyve ağaçlarını atalarımın Ve ekip biçtiğim tarlayı, Çocuklarımla birlikte Ve hiçbir şey bırakmadınız bizim’çin Bu kayalar dışında.. Peki alacak mı Devlet onları Söylendiği gibi?! Bundandır! Yaz hadi ilk sayfanın baş köşesine: Nefret etmiyorum insanlardan Ne de el uzatıyorum mallarına mülklerine Ama aç kaldım mı bir kere Gaspçıların eti olacak, yemeğim benim Dikkat edin.. Dikkat edin.. Açlığıma Ve öfkeme! Bu saydafaki Tüm şiirlerin İngilizce’den dilimize çeviren: Ulaş Başar Gezgin/ 15.04.2002

Mahmut Derviş / U. Başar Gezgin