Bülent Top


	Bülent TOP- 1966, Kütahya. Dokuz Eylül Üniversitesi İ.İ.B.F. İşletme bölümü 1987 yılı mezunudur. Üniversite yıllarında şiirle başlayan edebiyat merakı, ilerleyen yıllarda deneme ve öykü ile çeşitlendi. Hâlen edebiyatla amatörce ilgileniyor. Şiir ve denemeleri Adam Sanat, Ördek, Express, Anafilya, Bilim ve Ütopya, Pencere, Dergibi, Berfin Bahar, Cumhuriyet, Radikal gibi dergi ve gazetelerde yayınlandı. Basılmaya hazır 2 şiir ve bir de denemeler dosyası var, kitap olmayı kronik bir şekilde beklemektedir. İletişim adresi: bulenttop1@hotmail.com

		BİR GEMİ KALKACAK korunaksız bir limanda korunaksız bir kadın barınaksız bir aşkın deminde bulunaksız yerlere doğru yola çıkan bir gemi gemi yorgun sevda yorgun umut yorgun adam gemiden perişan adam solgun kadının gözleri sağanak, kadının gözleri sabit sanırsın bu halatlar kadının gözleri olmasa boşalıp kurtulacak gemi suçlu, bilinmez limanların hasreti gibi birazdan düdüğünü acı acı çalacak gemi, ağladı ağlayacak bir gemi kalkacak deniz içine almak ister gemiyi gemi kadını almaz içine bir kadın kalacak kadın içine almak ister adamı adam tılsımını yitirmiş bir taş misali adam ağır, adam naçar denizin askerleri dalgalar, dalgalar gemiyi vuracak dalgalar kadının yüreğini örseleyecek halatlar direnecek, halatlar gergin, kadın gergin dalgalar kadının beynini zorlayacak halatlar ve damarlar neredeyse koptu kopacak bir gemi kalkacak kıyıda bir kadın kalacak adamın gözyaşları dalga olup gemiden süzülecek gemi dalgalarla ağlayacak kıyıda bir kadın kalacak kadının yüreğinde dalgalar, kadının yüreğinde kasırga yüreği bedenden, gemiyi limandan kopardı kopartacak kadının yüreği gemiyi kanatacak bir adam almak ister bir kadını kolları gemiden kısa kadın kırgın, kadın yorgun bir kadın yürümek ister gemiye adımları yok... SUÇÜSTÜ İHTİMALİ ben uyuyordum gün yüzüme vuruyordu sabahtı sabahtı ve yüzüme vuran günü taşıyan pencere ıslaktı yağmur yağıyordu düşlerimden sabaha, istanbul bu sabah yağmura tutsaktı. ben uyuyordum saate inat zaman ıslak penceremden vuran bir yunaktı güneş yoktu odamda, düşlerim ebru, düşlerim bulutsu düşlerimde sen vardın düşlerim mutlu pencerem ağlıyordu ben ağlıyordum düşlerime düşlerim penceremden daha ıslaktı ben uyuyordum damlalar düşlerime doluyordu pencerem düşlerime suç ortağı odam bu suçun yatağı istanbul ağlıyordu penceremden odam soğuk, odam gri sen düşümde sıcacık bir ebruli ve odam yataklığını yapıyordu bu haletiruhiyenin sen düşlerimi, düşlerim yatağımı ısıtıyordu ne ölüm vardı o an, ne aşkın ihmali ne de suçüstü ihtimali...


	[ANA SAYFA] [HAVUZ YAYINLARI] [YAPITLARIMIZ] ['HAVUZ'DAKiLER] [CAGDAS ARMAGANLAR] [SANATCILAR iNiSiYATiFi] [SiZiN WEB SiTENiZ?] [ETKiNLiKLERiMiZ] [HAVUZ GÜNCEL] [BAGLANTILAR]