Arhaveli Ismail




	arhave’li ismail’in hikayesi 9:45 bir hazin hürriyet 4:11 gene memleketim üstüne söylenmiştir 1:50 mavi gözlü dev, minnacık kadın 2:58 bir kamyonla, bir insanin hikayesi 10:30 akrep gibisin kardeşim 2:44 atlantiğin dibinde uzanmış yatıyorum 14:35 bu gün pazar 3:42 Resitatif: Demir Gökgöl Müzik/aranjman (gitar, bas, saz, klavye): Fuat Saka Klarnet: Yusuf Tunan Vurmalı çalgılar: Apo Gülbeyaz Efendim, bu şarkı nihaventtir... Hamburg, aylardan ocak, yıl 1998. Hayret, bu kış sabahı hava ne kadar da güzel. Balkonda oturmuş Elbe’ye bakarken telefon geliyor. Fuat Saka’nın sevgili sesi: "Stüdyoyu hazırladım, hemen gel!" diyor. On beş yıldır tanır ve takdir ederim Fuat’ı. Ortak yanlarımız var; örneğin ikimiz de araba kullanmasını bilmiyoruz… Kasetlerini, CD’lerini dinlemişim, konserlerine gitmişim, onunla boktan meyhanelerde oturup sabahlara kadar sohbet etmişiz, sanattan, edebiyattan, müzikten konuşmuşuz. Birkaç gün önce de gene böyle bir sohbet sırasında "yahu” dedik, "biz hiç birlikte çalışmadık, bir deneyelim, bakalım neler çıkacak ortaya?” … Nazım Hikmet’in şiirleriyle yüklü kağıtlarımı kara çantama itinayla doldurup atladım otobüse… Altona’ya geldim; hava güzel ya, eh, heyecanım biraz yatışsın diye yolun gerisini tabanvayla teperim dedim. Güneş de iyice çıkmaz mi sana! Biraz sonra Fuat’ın merdivenlerini soluya soluya çıkıyorum… Kapı açık, Fuat ses aletlerinin arkasında Temel Reis gibi oturmuş beni bekliyor. Fazla konuşmuyoruz. "Geç yan odaya, mikrofon orda" diyor, "sigara-mıgara içmek de yok ha! İçeceksen balkona çıkarsın!". İçimden kızıp "Bir çay yap öyleyse" diyorum... Bayağı heyecanlıyım, sigara içmeden heyecan yatıştırılır mı? Meğer yatıştırılırmış! Soluk almadan, güzelim çayımı bile içmeden, iki saat içinde yirmi kadar şiir okumuşum; vakit nasıl geçmiş, farkına varmamışım. "Bu kadar yeter" diyorum birden. Fuat, mağrur bir taka kaptanı gibi ağır ağır aletlerinin arkasından kalkıp "iç, iç; sigara iç; aferin, hakkettin!" diyor, "balkona-malkona çıkmana lüzum yok". Kucaklaşıyoruz; içimizde anlatılması olanaksız bir sevinç var nedense. Bu çalışmayı kutlayıp ıslatmak üzere Hamburg’un gece barlarından birine doğru yola çıkıyoruz. Yolda birden, "yahu Fuat" diyorum, "dizeleri bestelemekte güçlük çekeceksin, uzun iş bu". Fuat "merak etme yahu, sen daha Arhavi’li İsmail’in ilk dizesine girdiğinde, ben müziği kafamda kurmaya başladım bile" diyor. "Pazarı bitirdiğinde bizim müzik de bitti, korkma sen!" "Hoppala, meğer ne kolaymış bu işler" diyorum kendi kendime... Bir türlü inanamıyorum ona. Pazartesi: Gecenin on biri; yataktayım. Telefon çalıyor. Ulan, bu saatte kim arar? Tabii Fuat! "Moruk, atla bi taksiye hemen gel, müzikler aşağı yukarı bitti". Yahu, üç günde müzik biter miymiş? Bizim Elsa bozuluyor: "Gene nereye geçenin bu saatlinde?". Elsa’yı kim takar; Fuat’in stüdyosundayım gene. Merak içindeyim. Fuat, "dinle bakalım nasıl olmuş" diyor ve kaseti döndürmeye başlıyor. Hayır, stüdyoda değil de, Şaban Reis’in takasındayım. Biraz sonra, bahçesinde ebruli hanımeli açan bir evin önündeyim. Derken Süleymaniye’li Ahmet’in dağlarda ağır ağır giden kamyonun arkasındayım; mitralyözleri örten muşambanın altından gökyüzüne dalıp mehtabı seyrediyorum... "Deniz kenarında bir şehir, ve bir şarkı... bu şarkı nihaventtir ..." Yahu Tunan, bu ne biçim klarnet? Döktürmüşün gene. Gözlerim yaşarıyor… "Şu anda ne düşmek dalgalara, ne hürriyet, ne karım; … toprak, güneş ve ben – bahtiyarım ..." İki üç hafta daha geçti, Fuat durmadan değiştirdi, geliştirdi müziği. Hep yenilikler aradı. Durmadan da sordu, benim, bir çok arkadaşın fikrini almaya çalıştı. Benim haddime mi düşmüş. Ben müzik yapmasını ne bileyim. Fakir, sadece güzel müzik dinlemesini bilir; yani müzik babında üretici değil, tüketicidir. Dostum Fuat, ellerine, parmaklarına, kafana, yüreğine sağlık! İşte, bir meyhanede rakı içerken verilmiş bir kararın gerçekleşen hikayesi benim ağzımdan bu kadar! Demir Gökgöl


	[ANA SAYFA] [HAVUZ YAYINLARI] [YAPITLARIMIZ] ['HAVUZ'DAKiLER] [CAGDAS ARMAGANLAR] [SANATCILAR iNiSiYATiFi] [SiZiN WEB SiTENiZ?] [ETKiNLiKLERiMiZ] [HAVUZ GÜNCEL] [BAGLANTILAR]