|
Yokluğun Sesi
sabahı dinliyorumbedenimi saran pembe bir serinlik üşüyorum güne uyanmış ellerimdokunamıyor umuda sokaktan geçenleri görüyorum-Parmak uçlarına basarak yürüyen-üzülüyorum su dinmez kıpırtılardayeşil biraz üzgüngün umut dolubana sesleniyor denizduyamıyorum bulutları dinliyorum gri beyazbaşımın üzerinde uçuşannereden gelir nereye gidersinizsadece gök gürültüsü müdürkulaklarımdakitek sesiniz çiçekleri dinliyorumyeni doğan güne şarkılar söyleyeniçimde bir senfoni orkestrası kuşlar vokaldekalbimi seni sevdaları dinliyorum bir ayrılık masalı anlatıyorumkırmızı nilüferlere türkü söylerkenhercaî menekşe çocukları dinliyorumgeleceğin içinde-bedenleri yorgun şimdiden-gecelerkarabasanlara gebe sessizliğisuskunluğumu dinliyorumsisli yolun görünmüyor sonutüm şiirlerbir “gel” tutturmuşbelli değil “nereye” olduğu şu yolun sonundaki karanlığı dinliyorumkapatınca gözlerimiaynı dili konuşuyoruzonu iyi anlıyorum sonsuzluğun sessizliğinde yokluğunanlatsana -bir şeyler-seni dinliyorum |
