SERVET YÜKSEL   1966'da Dörtdivan (Bolu) Adakınık köyünde doğdu. İlkokulu köyünde tamamladı. Orta 2'den ayrılıp Almanya'ya geldi. Makine tamiri üzerine meslek eğitimi gördü. A. Ü. İşletme Fakültesinden mezun oldu. Hâlen özel sektörde çalışmaktadır. Evli ve iki çocuğu vardır.   Şiir ve yazıları Türkiye ve Tercüman gazeteleri, Altınoluk, Eğitim Bilim, Orkun, Taşra Edebiyat, Rayiha, Size, Gülpınar, Zafer, Gurbette Bayrak, Ana, Şiir Defteri, Diyanet Çocuk, Türkiye Çocuk ve Yeşilay gibi dergilerde yayımlandı.   Bu ana kadar "Kışlardan Bahara" (1988) "Karanfil Düşleri" (1993) "Aynalardan Bakan Sen misin?" (1997) adlı kitapları yayımlandı. Birçok şiiri bestelenip kasete okunmuştur. Gitti   Dua kanat kanat, masal bir kucak, Süzülmüş sevgiler demleyen ocak, Artık çocuklarla kim oynayacak? Ak sakallı pamuk dedeler gitti...   Omuzlarda bir güzelin dünyası, Nakış nakış gönlümüzün aynası, Eve taşınırdı meyvanın hası, O renkler, kokular heybeler gitti...   Ahde vefa, dost dostunu arardı, Dar gününde yarasını sarardı, Ne oldu da gözlerimiz karardı Kırk yıl hatırlanan kahveler gitti.   Unuttun mu yoksa, ey deli rüzgâr? Bu dağlarda saklı, şanlı bir dün var, Yaktığımız türkülerde hüzün var, Destanlaşan atlar, efeler gitti...   Bu yabanı yüreğimiz almadı, Sanma bizi acılara salmadı, Düğünün, bayramın tadı kalmadı, Yavaş yavaş canım töreler gitti...   Haberiniz olsun, güneş üşüyor, Hesap ettim bir adım yer düşüyor, Ah bir bilsem kim nereye koşuyor? Ömrümüzden nice seneler gitti...