Nihat Kemal Ateş   1952’de Üsküp’ün Kalkandelen kasabasında doğmuşum. Beş, altı yaşlarında İstanbul’a göç etmişiz. Lise yıllarında öğrenimin yanı sıra kuyumcu çıraklığı ve futbol, yaşamıma yön verir. İstanbul I. Amatör Kümede başlayan futbol serüvenim III. ve II. Ligde on, on iki yıl profesyonel olarak sürer. Böylece ülkemi ve insanlarını değişik yöre ve kültürüyle tanıma şansı buldum. 1980’ li yılların kirlenme ve boğucu ortamından kaçarak, 1981’de evlenip Brüksel’e yerleştim. Bir kızım ve bir oğlum var.  BEYAZ ŞİİR DÜŞLERİ                  Yenilmeyenlere   İskeletlerinizin ardına gizledik bakışlarımızı utancımızdan beyaz gülüşlerinizin onca açlık çekerken Afrikalı çocuklar...   İlaçsızlıktan düğümlenmişti barsaklarınız bakışlarınız daha da büyümüştü demokrasi havarisi barış güvercinlerinin dayattıkları ilaç ambargosu çaresizliği içinde kuşatılmışlığım yalnız bırakılmışlığın... salkım salkımdı duruşlarınız Iraklı çocuklar...   Korkunun siperinde gizlenmişken cömertçe sıktıkları kurşunları eli sıkıların buluyordu sizleri Filistinli çocuklar... kanlarınız ne çok kahramandı yine de yakınmadınız   Külünüzü yüzsüzlerin yüzlerine üflediniz sarı benizliydiniz ne kadar cesur Hiroşimalı çocuklar... Vietnamlı çocuklar...   Faili meçhul cinayetlere sürüklendi bakışlarınız korkmadınız kuş ölüleriydi yürekleriniz ve bakışlarınız esmer... karayürekli Pinoşe'nin Şilisinde esmer bakışlı çocuklar sizi vuranlar şimdi yoklar...   Uzakdoğunun körpe bedenleri sunuluyordu tek tek peşkeş çekilerek kravatlı kent eşkiyalarının önünde taze bedenlerinizi taze gülüşlerinizle süsleyip geçerken önlerinden yoksulluğun utançsız yüzlerine sivri birer kemik gibi bakıyordunuz Uzakdoğulu çocuklar...