Nurettin KURTULUŞ
 
1945 doğumluyum, Ankara’daki öğrenimim ve askerlik görevimden sonra, Mâli Muhasebeci olarak çalıştığım, Condor Uçak Şirketi’nin tayini ile Almanya’ya geldim. 27 yaşındaydım, hâlâ aynı yaşta takıldım kaldım. Geriye dönmem gerekirken; istifa ettim ve bir fabrikada çalışmaza başladım. Birçok ulustan insanlarla, yanyana, omuz omuza çalışarak dünyanın en mutlu insanlarından biri oldum. Teorinin yalnız başına yetersizliğini, pratikte gördüm ve dünyam değişti. Bu arada, Doğu Avrupa ülkelerinde yarım kalan sevgimi, tiyatro üzerinde aralıklarla eğitimi alarak gidermeze çalıştım. Uzun yıllar tiyatro çalışmaları yaptım. 1986 “Dünya Barış Yılı”nda İsviçre’den tiyatro dalında birincilik ödülü aldım.
 
1993 yılında “Alman Muz Cumhuriyeti” adlı, öykü kitabım Dönem & Akış Yayınları tarafından, yayımlandı.
 
İşcilik, tiyatro, edebiyat ve diğer çalışmalar, kalbimi yormuş olacak ki 1990’da geçirdiğim ilk ve ardı ardına gelen üç kalp krizi, kültürel yaşamıma ara vermeme neden oldu. 2002 sonundaki açık kalp ameliyatından sonra yaşama tekrar döndüm. Kaybettiğim zamanı kazanmaya çalışıyorum, çok okuyor ve yazıyorum.
 
http://tiyatrom.com (6 tiyatro oyunum var)
www.24haber.com
www.guvercinevi.net
www.ucnokta.com ve
sitelerinde düz yazılarım öykü, şiir ve bir tiyatro oyunum yayınlanıyor.
 
Süresini bilmediğim kalan ömrümde, insanlığa ne gibi katkılarda bulunulması gerekiyorsa yapmaya çalışıyorum.
İki çocuğum var, hâlâ benim için çocuklar; oğlum Tıp Doktoru, kızım Ekonomi İşletme Enformasyon ve Programcılık tahsilini yapıyor. Onlara ve gelecek kuşaklara, savaşsız bir dünya bırakabilirsem, katkım olursa mutlu gideceğim.
 
Aydınlık, Barış ve Dostluk dolu bir dünya dileğiyle.
sırası gelmişken
 
bitmeyen şarkımın sonundayım
ama halâ tüketilemeyen
umudun ve sevdanın başındayım
uslanmadı bu yürek
ne kaldı ki geride
insanın en güzel yanı
gülmeyi bekleyerek,
bir kez olsun durdurulabilir mi
yudumlanan yaşam giderken
yaşam kalıcı
kullanılmayan yaşam olabilir mi
rüzgâr yapraklarını üşütürken
barınaksız limana demirlerken
yaban otları düşlerini örselerken
düşünseydin tüm bunları
bırak artık nerede kalmıştıkları
yarım kalmış şarabını bitir
vakit geçsin diye beklerken
hüznü geleceğe meze ederken...

Nurettin Kurtuluş (Hannover Nisan 2002)

[ANA SAYFA] [HAVUZ YAYINLARI] [YAPITLARIMIZ] ['HAVUZ'DAKiLER] [CAGDAS ARMAGANLAR] [SANATCILAR iNiSiYATiFi] [SiZiN WEB SiTENiZ?] [ETKiNLiKLERiMiZ] [HAVUZ GÜNCEL] [BAGLANTILAR]