önce
kırık bir vazo gibi kalırım geride
gidebilirsin
son kez
öpmek istersen öpebilirsin
durma kapının kenarında
kravatın masada kalsın
birkaç zeytinin yanında
siyah günler anımsansın
ben de herhangi biriyim
bırak ne(ler) yaşanacaksa yaşansın
neden terketmez insanı yasanan dün
neden bırakmaz yakamı hüzün ve teselli
sen git
ben toplarım yerden
anıların kopmus düğmelerini
Bolu, 2003
sonra
belki buralardasındır
dilimi konusmayan insanların bedeninde
ruh yasar derler
yasasydı anlardım bakıslarından ''o sensin''
ayni dili konusmasak da
sarıl yeter
kokun aynıdır
sıcaklıgın aynı
belki büyük güç yardim eder
sezerim sen oldugunu
zaten bu kadarı da yeter
Viyana, 06. 07. 03
bitti(m)
içimin sokakları
hani sesin sızardı
inceden
kulaklarımdan girip
ta orama dokunan
daraldım
akşam üstü
gün yorgunu sesini özledim
böyle zamanlarda
kafka'nın daracık evi gibi
bir yere tıkılıp
sana uzanmak
bundan daha beter daralmak istiyorum
Prag, 13. 07. 03
|